Milan Milanovic v3

Odgovara:
Milan Milanović, dr. vet. med.,
Pet centar, Sentandrejski put 11, Novi Sad

P: Poštovani, imam sijamsku macu koja ima hroničnu upalu uha koja traje već više od godinu dana. liječena je raznim antibioticima i jos raznim kapima za uši... sada joj je urađen bakteriogram i utvrđeno je da ima bakteriju staphilococcus spp (koak.neg). Na testirane antibiotike rezistentna je na sve sem što je umjereno osjetljiva na amoksiklav i cefaleksen. U nedoumici smo i mi i veterinar kako je liječiti. Molim Vas za mišljenje i savjet u vezi sa liječenjem. Koje inekcije ili kapi ili oboje predlažete. Srdačan pozdrav.Milan


O: Upala uva (otitis externa) kod pasa i macaka učestalo je oboljenje spoljašnjeg ušnog kanala obično praćeno slabijom ili jačom neprijatnošću, svrabom i određenim intenzitetom bola.

To navodi životinju da trese glavom, trlja uvom o pod ili zid, češe se, neraspoložena je i bolno reaguje na pokušaj pregleda uva. Neugodan miris, kao i manja ili veća količina gnojnog iscetka, se često nalaze pri detaljnijem pregledu. Uzroci nastanka upale uva su brojni anatomski (sužen kanal, prekomerna količina dlaka u kanalu, paraziti (ušni šugarci), strana tela (trava), alergije (atopije, preosetljivost na hranu), infekcije (bakterije, gljivice), autoimuna oboljenja, endokrinološki poremećaji...


Ušni šugarci (Otodectes cynotis) su grinje koje uzrokuju upale uva kod pasa i, nešto češće, mačaka. Simptomi kod takve upale su mrvičasti crni sekret, nalik na talog od kave i vrlo jak svrab. Najčešća strana tela su trave (klasovi divljeg ječma) u letnjim mesecima, koji uđu u kanal i dovode do oštećenja i iritacije uva.

Ključ izlečenja je, ukoliko je to moguće, pronaći i ukloniti primarni uzrok upale.

Sa dužinom i učestalošću upala tj. kod hroničnih upala, dolazi i do promena u smislu zadebljanja (hiperplazije) sluznice kanala i njegovog suženja. Tako nastale promene otežavaju dolazak lekova na mesto upale, kao i izlazak upalnog sekreta. Osim toga, hronična upala stimulise i povećanje lojnih žlezda i polipa i tako dodatno opstruira kanal.

Ako se ne leči pravovremeno i/ili pravilno , infekcija se može preko bubne opne proširiti u srednje uvo (otitis media).

Prvi korak je lečenje same infekcije, pri čemu se uzima bris sluznice slušnog kanala i pod mikroskopom određuje osnovna vrsta i brojnost bakterija, kao i jesu li prisutne gljivice (Mallassezia). Ako su bakterije prisutne , a posebno one štapićastog izgleda, tada se uzorak često šalje u laboratoriju na tačnu identifikaciju uzročnika i određivanje osetljivosti na antibiotike.

Nakon uzimanja uzorka, kanal treba dobro očistiti od upalnog sekreta tako da lek može biti delotvoran. S obzirom na to da su upale uva vrlo često izuzetno bolne, ispiranje kanala ponekad treba obaviti pod sedacijom. Isto tako, ponekad je pre ispiranja uva potrebno propisati lekove koji će umanjiti bolnost i otečenost sluznice tako da kanal bude dostupniji.

Terapija se svodi na upotrebu antibiotika po antibiogramu odnosno po osetljivosti bakterija u ušnom kanalu, a mogu se upotrebljavati kako kapi za lokalnu aplikaciju tako i sistemski antibiotici, posebno kod jakih i dugotrajnih upala i tada se obično aplikuju istovremeno.

OZNAKE:

Afrički tvor - polni ciklus, sterilizacija i higijena

Sledeći članak